Şahidim Şiiri - Can Özcan Özkan

Ben
Ve
Köşedeki sokak lambası
Sulu sepken bir havada
Baş başa
Yalnız...
O
Aydınlığında ısıtırken kendini
Ben ceketimi çekiştirerek
Nar kulaklarımı kapamakla meşgulüm
Üşüyen ellerimi kasıklarımda ısıtırken
Ana ne çare
Soğuk akşamın
En üşüyen vaktinde
Tek Kalmışım
Sevdamı yitirdiğim sokakta...
Öpüşlerimize,
Ele ele tutuşlarımıza
Yani kısacası
Yitirilmiş zamanın en güzeline
Ve
Benim yalnızlığıma
Üşümeyen sokak lambası
Şahitti...