Sahicilik Şiiri - Mucize Kartal

SAHİCİLİK

Mükemmel değilim, hiç de olmadım,
Eksiklerim var, yanlışlarım da.
Ama hiçbir zaman maske taşımadım,
Rol yapmadım, sahneyi sevmedim asla.

Olduğum gibiyim;
Ne fazlası, ne eksiği var bende.
İçimde ne varsa, yüzümde o,
Kalbimde ne varsa, sözümde o.

Kusurlarla yoğruldum,
Yaralarla büyüdüm.
Ama öğrendim ki,
Bazen en derin izler, en gerçek güldür.

Herkes beğensin diye değil,
Benim içim huzur bulsun diye yaşıyorum.
Çünkü kalabalıkların alkışı değil,
Gece yastığa başını koyduğunda duyduğun sessizliktir
insanı gerçekten özgür kılan.

Evet, belki eksik,
Belki yanlış…
Ama sahici.

Ve sahicilik,
Parlatılmış bir mükemmellikten daha değerli.
Çünkü mükemmel görünenler geçer gider,
Ama sahicilik,
Kalbe dokunan tek mirastır.

Söz : Mucize