Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
......Ey yar… sevgisiz geçen her dakika ölümdür hayat… örselenmiş ve umuda hasret yüreğime sevgiden bir dal uzat… gözlerini aç bir kez bak….aşkımın şahididir kainat…
baştan sona lezzetli geliyor ama final çok çok özel bence..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta