Bir kaç kırık dökük mısra dökülür dudaklarımdan,
Adını sevda şiirleri koyduğum,
Sonra çıkarlar sahibini aramaya,
Günlerce beklerler kimse görmez onları,
Elleri boş,gözleri yaş dolu dönerler geriye,
Yine sığınırlar bembeyaz sayfalara,
Kapıya konacak bir sanat değilmiş bu şairlik,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
