Emin olamamak varya…
İşte bu o
Artık ne hatır ne de kal…
Artık seninle konuşmanın anlamı yok..
Bizim sonumuz yok olmayacak,
Ne düşünüyorsam hepsini çöpe attım, simdi.
Kahpece vurdum Kahpece vurdun..
Artık hiç bir şey istemiyorum senden,
Bende gelmeyeceğim sana..
Dökülen sözlerin arka arkası kesilmiyor…
Kanatırcasına söylenen bir sürü sözlerden, kapanan kapılardan ben usandım
Bu hayat, senin hayattın bensiz devam et..
Bu hayat, benim hayattım sensiz devam ediyor olacağım
Savaşlar bitmeyecek,
Kavgalarımız sürecek.
Dudaklardaki sıcaklık bitmeden, birbirimizi kıracağız.
Yaralar sarılmadan, daha da yaralanacağız..
Bu hayattı sana bırakıp gidiyorum ben..
Rahat ol sen…
Dönmemek üzere..
Bir aksam cam gibi bir havada ayı görünce
Bil ki uzaklarda bi yerde sen geçiyorsundur aklımdan..
Hoşcakal
17/Kasım 06
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 17:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!