Sahibini Arayan Şarkı Şiiri - Atilla Güler

kapı önüne konmuş sevişmelerin sahipsizliğinden
ses verince çıldırmış saatler
eser fırtınalar
yıkılmış bir yürekte
şiddetinde saklanır sızısı gözyaşlarının

sorgusuz bir kabullenişin
son sesi de kesilir
kapanır tekrar hırsla
habersizce aralanan kapı

hazanın ilk sarısı düşer
tam ortasına yüreğin
iri bir yağmur damlasında
eser rüzgâr sahipsiz bir şarkıyı

bedeli ödenmemiş soluksuz aşkların
son saniyelerinde
yiter sessiz melodisi şarkının

içime düşen yangının
sıkıntılı yanışında ilerlerken hiçlik
ne zaman yok olur
koyuşları ayrılıkların
izi ne zaman silinir
kazınmışken iyice
kanatarak

albümlerde dolanan anılar
yerleşince ortasına salonun
radyoda inleyen bir ezgi
düşer içime
gümbür gümbür

aktıkça kızılı yokluğun
ayrılığın…sensizliğin
yavaştan saplanır ok bağrıma
girerim içime...daha içime

yükselir ay
delip bağrını gecenin
nankör bir aydınlık sızar perdelerden içeri
bulamaz sahibini

şöminede çıtırdayan son odunun alazında
ayaza vurur sokakların kendine çağıran gizemi
koynuna alır gece bekleyişleri

resimlere yapışan bir veda hikayesi
ses bulur inleyişlerde
kahrolası bir yürek çarpıntısı ile başlayan öykü
sevişleri çalıp ellerden
son bulur uzak sokak aralarında
saklanmış insanların avuçlarında kanayıp

son notası şarkının
çınlar dudaklarında şarkıcının
dinleyen olmaz

koyuverir kendini yürek
ve aşk parçalanışta
çeker elini üstünden
sahipsiz şarkının

şarkı biter
kimsesiz
aşk söner
mi

28.07.2006