Sahibine Mektup-6 Şiiri - Gözde Hatiboğlu

Yeniköy’de bir mekandayım. Uzun ince koridorun sonunda denize ulaşıyorum. Karşımda aynalar, kendimle yüzleşiyorum. Yanımda son altı yılıma şahitlik etmiş, beni ben kadar tanıyan bir dost. Sohbet geçmişten bugüne geliyor. Zamanın yenilgileri ve mutsuzluklar deşiliyor. Birlikte attığımız adımlar, aynı yollardan farklı hayatlara gittiğimiz ayrılıklar, dönüp dolaşıp yine bıraktığımız yerden paylaşımlar.

Son üç ayda neler yaşadın diyor arkadaşım. Benim şahit olduklarım kaldırılabilir şeyler değil ama başardın. Bu noktada bile sevginin sahibi, cesaretin ta kendisisin diyor. Ben olsam yapamazdım, sevdiğine böylesini vermez başkası derken aklımdan yine sen geçiyorsun canım. Yaptıklarımı düşünüyorum da çalışkan bir aşığım galiba. Üretiyorum sürekli gözlerinin içini gülümsetmek adına.

Sabrımı sınayan, çoğu kez zorlayan olaylardan geçmiş olmanın mutluluğu var şimdi. Gerçi yanında bir parça da hüzün. Yoksun ya, uzaklığın kattıkları özlemle harmanlanınca hüzünden geçmeden olmuyor. Dalıyorum bir ara denizi dalgalandıran vapurlara. Gidiyor ruhum. Sonra bir karabatağın avını yakalayışı karşısında yaşadığı hazla geri geliyorum. Vazgeçmek mi zorluyor yoksa yokluğu öğrenmek mi bilmiyorum. Diyorum ki bunca yıldan sonra temellime seni attığım bir yaşamı yıkıp yeniden yapacak gücüm de yok, inancım da. Üstelik hayatımı senle seviyorum.

Gerçekten kimsin sen? Bu kadar zaman sonra bile aynı coşkuda kalıyorsa yüreğim her şeyimsin. Çoğu kez de hiçbir şeyim. Bende bıraktığın izler silinmeyecek nefes alıp verdikçe bedenim. Rüyamın şokuyla uyandığım sabaha, dileklerimin gösterdiği yoldan yürüdüm. Nasıl bir bilinçaltı ya da nasıl bir his bendeki. Gördüğüm kutlamayı ve sana dair duyguları anlatınca arkadaşıma, hayırlısı demekten öteye gidemiyor gerçekteki karmaşa.

Sevdiğim, günlerdir dur durak bilmeden yazdırıyorsun bana. Belki de hayatımın en güzel sözlerini döküyorum kağıda ve iyi ki varsın diyorum coşkuyla. Bir hayali gerçekleştirdim bana verdiğin aşkla. Sevdalı sözlerim oldun sonunda. Ve unutma, dayanamaz hiç bir yürek gerçek sevgiden kaçmaya.

(5.ağustos.2006)