Kabussuz;
düşleri vardı bu toprakların
Sen doğarken
çocukluğunu dev umutlarını bıraktın
çok varisli boş arsalarda.
Şimdi;
Özlenecek yaşanan zamanların üzerine binalar yapıldı.
asfalt döktüler yoluna
toprak soluk alamıyor bombalardan.
kaplama sardı her bir soluğu-dokunuşu
Zamanın gerisinde umut sevgi diye görünemiyecek
Ayaklandığında
ayak izlerin belirecek
kum taneleri çölde
arnavut kaldırımı hatırlanacak tek tek döşenmiş taş.
yaşananların hepsini unutacaklar-top yekün.
Bir karınca yuvası
birde kır çiçekleri ayaklar altında kalınca,
fark edeceksin
Ruhunu sattığını..
Kayıt Tarihi : 5.1.2009 06:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!