Ne çok nalânım hüznümden, bir bilsen âlak-ı demdir aşkın içerimde.
Süzülür gözyaşım zülfüm tellerinden ki, gitmez hayalîn gözlerimden.
Kayıp bir ebedgâhtır imdi gönül hanem,
Perişandır bu bedbin cananın hasretinden.
Lâl oldu leblerim, gel!
Çöz dillerimi.
Yalnızca sevmiştim seni.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
