Sahi, Özlemek Nasıl Bir Şeydi?

İçimden eksilenlerin yerine gelen boş anıları sevmiyorum aslında ama körü körüne de bağlanıyorum. Unutulan pek çok şeyi hatırlatıyor bana bu yeni haller.

En başta, özlemek taklıyor gözüme. Ne zamandır özlemediğimi düşünüyorum.

Zor muş biliyor musun sevgili? Olmayanı ya da isim koyamadığını özlememek. Yalnızlığa alışmak da zormuş, sevmeyi unutmak da.

Sana sevgili diyorum, çünkü yoksun. Olsan bir isim koyardım sana. Unutulmuş olsan, mazi derdim kısaca.

Hiç gelmeyeni, unutmak mümkün mü?

Belki, elinden tutan bir can lazım her insan gibi bana. Ama ya özlemek?

Unuttum diye suçluyorsun belki beni, kendini sakladığın bilinmezliğin içinde. Yapma, suçlama beni.

Herkes gibiyim ben de, tek farkım özlememek.

Sahi özlemek nasıl bir şeydi?