Sahi Neyi unuttuk? Şiiri - Asaf Eren Tür ...

Bir zamanlar sadece bakarak anlaşırdık.
Şimdi konuşsak bile duyamıyoruz birbirimizi.
Kelime çok ama anlam yok.
Cümle çok ama samimiyet eksik.

Herkes biraz kırgın,
ama kimse söylemiyor.
Herkes biraz yalnız,
ama hep bir kalabalığın içinde kaybolmuş gibi.

Sahi, neyi unuttuk biz?
Bir omuz olmayı mı?
Sessizce dinlemeyi mi?
Yoksa içten sarılmaları mı?

Ben çok şey biriktirdim içimde.
Ama en çok sustuklarım yoruyor beni.
Birilerine anlatmak istiyorum,
ama kimse “anlamak” istemiyor.
Çünkü herkesin derdi kendine yetiyor.

Bazen biri olsun istiyorum,
otursun karşıma, bir şey söylemeden sadece dinlesin.
Anlatmasam bile hissetsin…
Çünkü bazı acılar kelimelere sığmaz.
Sadece bir bakışla anlaşılır.
Ve bazen en büyük teselli,
“Ben buradayım.” demektir.