Sahi, Neydi Künyesi? Şiiri - Aylin Erdem

Ahvâlini seyran ediyordu gidişatının...

Kimliği ve rivayeti hiç bilinmiyordu.
Hoş, bilen de bu beden bu “ben”de değil demiyordu.
Kan damarlarına sirayet etmiş olmalı ki;
Alevlerinin içinde köze durmuştu sicili.
Sahi, neydi künyesi? !
Yiten saadetini sömüren lekesi? !

Küllerinin ağırlığınca kıvranıyordu; beste beste, satır satır…

Yittiği zamanın firari zembereğinde,
Ezberden sırları vardı içinde.
Makamsız, cilasız ve mecrasız…
Sahi, neydi yenilgisi? !
Notasındaki devrik ezgisi? !

İsimsiz adıyla mühürlenmiş hikâyesini kırpıyordu itilmişliği...

Acıyı kanla yıkıyordu izale edilesi sermayesi.
Gözlerine bile neşterdi ya gölgesi;
Her kapıda varlığını, yokluğuna kovardı canlı fosili.
Sahi, hangi eşikte çürüyordu cesedi? !
Fâilsiz cinayetinin adı neydi? !