Sahi neydi 3 Şiiri - Murat Ülkü

Küçükken seni üzerdim
Hoşuma giderdi kızdırmak
Bazanda bilmeden
Hiç istemeden kırardım
Ben ne yaparsam yapayım
Sevinçte hüzünde
İyide kötüde
Zorda kolayda
Hep yanımda olurdun anne...

Çarpıp çıkardım kapıları öfkeyle
Benim için döktüğün yaşlara hiç aldırmadan
Zaman eskidi
Ben büyüdüm
Ve hepsi geride kaldı;
Büyüdükçe seni daha iyi anladım
Bir şeylerin değerini
Kaybetmeden
Yaşlanma dan anlamıyor anne...

Çok şanslıydım ki
Sen hayattayken anladım
Öptüm kokladım
Sarıldım ama sımsıkı
Ve yaşattığım her şey için
Bir bir özür diledim anne
Tuttum ellerini
Ve hiç bırakmadım,
Bir an bile yanından ayrılmadım
Tıpkı küçükken senin beni
Hiç yalnız bırakmadığı gibi anne…

Biliyormusun anne
Ben yaslandım yoruldum
Huysuz bir ihtiyar oldum
Üç tane torunun var
Ben baba oldum
Büyük baba oldum
Ama sen yanımda değilsin,
Bazan seni çok arıyor
Çok özliyorum
Bulamayınca üzülüyorum
Ama biliyorum
Sen beni koruyan
Kollayan bir meleksin anne...

Senin için üzülmüyorum
Benimle gurur duyman için
Elimden gelen ne varsa
Gücümün yettiği her şeyi yapıyorum
Ve seni sevmekten asla vazgeçmiyorum anne,
Her zaman yanındayım
Seni yazıyor
Seni çiziyor
Ve seni okuyorum
Hep seninleyim
Hep yanındayım
Görüp duyuyormusun
Hissediyormusun anne…

Bayram sabahları
Ben olmadan
Oturmazdın sofra başına
Çağırırdın ben gelene dek
Doğum günümde
Paramızda vardı
Ama sen pastamı
Öpülesi ellerinle yapardın anne...
Sen gittiğinden beri
Artık üflemiyorum sensiz mumları
Temennilere inanmıyorum
Ve tutmuyorum dilek
Tutmayacagım sonsuza dek
Seninle ayrılmamak için tuttuğumuz dilekleri anne…

Yokluğun çok koyuyor
Dermansız bir dert gibi
Hep yokluğunu çekiyorum
Sen yoksun ya
Gözüm kapalı sırlarımı
Dertlerimi kimseyle paylaşamıyorum
Düşündükçe deliriyor
Sonra nefes alamıyorum
Yüreğim parçallanıyor
Sensiz tükeniyorum anne...

Hayat, hep sürprizler yaptı
Acı verdi, hüzün verdi
Sevinç verdi aşk verdi,
Umut verdi, hayal verdi…
Tüm bunları yaşarken,
Sen vardın anne
Ne kadar belli etmek istemesem de,
İlk sen fark ederdin.
Bir şeyler olduğünü
Hemen görür görmez anlardın
Neşemi de anlardın,
Hüznümü de anne…
İstesem de senden hiçbir şeyi saklayamazdım,
Seni kandıramaz
Ve hiç aldatamazdım.
Bana bakmadan
Beni görmeden herşeyi sezerdin anne...

Hayat beni
Nere isterse oraya
İstediği yere sürüklesin,
Senin olmadığın her yer gurbettir bana
Özlemdir hasrettir bana hissedersiniz.
Kendi evimde,
Kurduğum yuvamda
Mutluyum huzurumda var
Ama senin yokluğun
Bambaşka bir duygu
yanımda olmadığı her yer
Her an eksigim yarımım anne...

Hayat, hep sürprizler yaptı
Acı verir, hüzün verdi
Sevinç verdi aşk verdi,
Umut verdi, hayal verdi…
Tüm bunları yaşarken,
Sen vardın anne
Ne kadar belli etmek istemesem de,
İlk sen fark ederdin.
Bir şeyler olduğunu
Görür görmez hemen anlardın
Neşemi de anlardın,
Hüznümü de anne…
İstesem de senden hiçbir şeyi saklayamazdım,
Seni kandıramaz
Ve hiç aldatamazdım.
Bana bakmadan
Beni görmeden herşeyi sezerdin anne...

Bazen de çok uzağımdayken bile
"Yüreğime bir sıkıntı oturdu" der
Ve aniden arardın anne.
Şaşırırdım, nerden bildi
Hemen nasıl hissetti diye inanamazsın artık bende hissediyorum
Evlatlarımın sıkıntılarını
Ya da mutluluklarını.
Yalnız bırakmıyorum onları
Hep onlarla aynı anda yaşıyorum
Duygularını da yaşadıklarını da
Tıpkı sen gibi
Canından can vermenmi
Beni sen yapan
Sahi neydi evlat anne?…