Sahi neydi 2 Şiiri - Murat Ülkü

Bir şiir dinledim sanki ben dim anne
Yüregım ince ince sızladı
Aktı gözlerimden buz gibi ter
Ellerime bulaştı ruhuma sıçrayan kan
Her yanım kan,
her yanım ter anne
Yüregim vurgun yedi
Ruhum sürgün
Bedenim kurşun yedi anne
Bu beni ilk duyuşum
Beni ilk görüşüm
Ben kimmişim neymisim anne
Gel emriyle gelmisim karnına
Yorulmuş yatmışım kucağına,
Bu şiir sen kokuyor ben kokuyor
Sevgin gibi samimi
Sütün kadar sıcak anne
Geleceğim ellerim dolu
Bir elimde baharin habercisi çiğdem
Bir elimde bir demet kırmızi gül
Birde bulabilirsem
Çok sevdiğin elma şekeri
İstermisin baska bir şey anne
Ben çok kez vuruldum anne
Kan kaybediyor ağır yaralı hasretim
Ve artık çok az görüyor
Kurban olduğun gözlerim
Ben geldin Anne,
Benim kalk hadi çık dışarı
Oğlun kara bomban,
Serseri mayının,
Akıllanmaz zır delin
Canın can parçan
Kara gözlü guzun anne
Biliyorum gelmeyeceksin yine
Oğlum deyip sıkıca sarmayacaksın beni
Bekle anne az kaldı
Ben geleceğim yanına anne
Sen uyurken toprakda
Benim ellerim duada
Seni özledim çok özledim anne
Sensiz kör bir kuyuda gibiyim
Yusuf gibi issız
Yusuf gibi sessiz
Yusuf gibi çaresiz
Ama kavuşmak için daha sabırsız
Şaşırdım kendimi
Artık bilmiyorum
Ben kimim ben neyim
Ben sensiz bir hiçim anne
Ben senin için ölümü öldürdüm
Ve seninle ben de öldüm
Vuslat mı ölüm
Yoksa gurbet mi
Sahi neydi ölüm anne...