Kuru ekmek gibi muhtaçtı sevgi
Korkunun faltaşı gibi açılmış ellerinde
Zengin bir sofranın fakir tabağında..
Gülümse diyordu gülümse ağlayacak haline..
Uykuya muhtaçtı yorganı yastığı bir de olsa koyacak başı
Gündüzünü çaldı bir ıslık
Gecesin/de/imgesi eksik yalnızlık...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
