Görmezden geliyoruz istemediğimiz şeyleri,
Sanki görüp görmemek elimizdeymiş gibi..
Uzaklaşma boşuna acılardan nafile, çekeceksin.
Acı başka yerde değil, kalbinde, içinde, sevdiklerinde..
Öğreneceksin bu acılarla yaşamayı,
Öğreneceksin eksildikçe çoğalmayı,
Kalbin her sızladığında şükredeceksin;
Ama ölmeyecek yaşayacaksın.
Al yüreğini ellerine, geç aynanın karşısına,
Bak sevdiklerine, acılarına, umutlarına..
Aç göğüs kafesini, sal gönlünün kuşunu,
Uçsun, görsün dünyanın her rengini.
Ve sonra yine geç aynanın karşısına,
Bak yüzündeki çizgilere, saçındaki aklara,
Acılara, sevinçlere, kaybedişlere..
Sahi ne ara oldu bütün bunlar?
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 01:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)