Sahi kaç mevsim bekledim bilmiyorum
zaman geçiyor ben kalıyorum
Ama sanki hep ayni mevsimdeymişim gibi saçlarının çiçek açtığı ve gülüşlerine kelebeklerin konduğu mevsimde...
Ama neden bu kadar üşüdüğümü anlayamıyorum
Bir haziran ortası ve titreyen yüreğim...
Ayaza mahkum düşlerim ve bir uçurum kenarı sessizliğim.
Ve sanırım ne çiçeklerin ne kelebeklerin olmadığı bir dehlizdeyim.
Kayıt Tarihi : 13.5.2023 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!