Uzaklara gidiyor yine uzun kervanlar
Zamanın dar çizgisinde dizili taş köprüler
Kıvrılan Tuna boyları, bir de göçmen kuşlar
Yağmursuz bir akşamda bile gözlerde damlalar.
Uzaklara gidiyor yine uzun kervanlar
Zamanı delercesine geçen katarlar.
Gölgesi olmayan bir kuşun kanadında
Günahsız bebekler, sevap kokan anneler
Toprağa çizilmiş umudun kara gölgesinde
Yıldızlara açılan hayal pencereleri
Ihlamur ağaçları, üşümüş solgun yapraklar
Biraz da ağlamaklı kalmış tüm yarım sevdalar
Umut, toprağa serili sofralarda bayat ekmek
Sert taşlar ömür törpüsü ve acıtan tüm gerçekler
Rüya, titreten gecelerde sessizce sıçramak
Biraz da suya doymak öksüz bir ay ışığında
Uzaklara gidiyor yine uzun kervanlar
Rüzgârı kucaklarcasına koşan çocuklar
Hafızalarına kazınmış masumca sorular
Sahi, çok mu uzaktır öyle uzaklar?
Kayıt Tarihi : 12.12.2022 02:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!