Sahi Biz Peygamber Ümmetimiyiz?

‘Öyle bir zamane gelecektir ki
Dağdan gelen kat, kat bina yapacak’
Bu esrârı Rasûlellâh söyledi
‘Kendi yaptığına kendi tapacak’

Kirden; hakikata sapamazlar ki
Ene’ münkirinden kopamazlar ki
Süs olan İmânla yapamazlar ki
Dananın kuyruğu koptu kopacak

Zıddı hak Gâvûra kölelik moda
Dilimi dilinde yok etti o da
Fikri sabit olmuş maoyla buda
Mâlik-i Cehennemi açtı açacak

Bayraktan sancaktan çıkardık alı
Cümüa yerine oturttuk Salı
Evet; nesli asım böyle olmalı
Özümüzle ipler koptu kopacak

Günde beş kez imân tazeleyene
Kulağı kapattık da amiyâne
Taptık Alamanın pis nefesine
Odun olduk ataşa kucak kucak

Maymundan gelince domuza döndük
Harâm yiye, yiye camuza döndük
Başı koparılmış anıza döndük
Bizim ile doldu her köşe bucak

Nemrud-u Firavun inkârın başı
Katıra dedi ki: odunu taşı
Kiprite de dedi harlat ataşı
Ellâh’ın emriyle nûr oldu ocak

Hüzün keder çöktü şahine, baza
Şeytan el atamaz olmuştu saza
Kaderi tecelli edendi, kazâ
Nûr olup İbrâhîmi yakmayacak

Göreni bendederdi irem bağı
Tecelliden parçalandı TÛR dağı
Mûsâda da taştı sabır bardağı
Düsturu İlâhîden kopmayacak

Edebî dil ile İSLÂMİ: söyler
Onun mülkü külli gökler ile yer
Hayr Ellâh’tan şerri ister ki beşer
Herkes döktüğünü hep toplayacak