Sahi Ask neydi Şiiri - Yaren Atalar

benim hiç cocukluğum olmadı,
ne oyuncağım oldu,
ne kırmızı bir bisikletim...
Çift kale maç yapmadım
Ve kapı ziline basıp kaçmadım...
Aslında yaramaz ve çok şımarıktım,
Kolumu kırdım bacağımı kırdım
Gönlümü kırdım ,Kendimi kırdım
Ama hiç kimsenin kalbini kırmadım...
Vurduğumda oldu vurulduğumda
Her düşürdüğüm tetikle çocukliğumu vurdum! ..
Çok sert görünüp az konuşsamda
Pamuk gibi yumuşacık
Ve hep küçücük bir çocuktum anne.
El öpmeyi hiç sevmedim
Dik durdum düz yaşadım anne! ..
Hiç kimseye hiç bir yerde
Hiç bir zaman laf söyletmedin
Emdiğim süte halel getirmedim,
Başını öne eğdirmedim
Kır bulaştıp adına leke sürmedim.
Kendimi değmezler için çok hırpaladım,
Yüregimi bedenimi çok yordum ...
Sevdiğim çok oldu
Hiç sevenim olmadı
Ve hiç yarım olmadı anne,
Ne aşka dair hayaller kurdum,
Ne sevdaya umudum oldu...
Dokunmadan bir kadının tenine,
Geçip gitti hücrelerde gençliğim...
Ben hep çıkarsız sevdim
Sevilen gitti başkasını sevdi....
Sevgiye sadık bir köpeğim vardı,
Gölgesiyle boğuşarak kudurdu...
Sen beni öllüğe yatırıp
Kundaklara belemedin mi anne?
Çabuk büyüsün diye mi,
Dokuz kadını emzirdin anne?
Benim hiç sevdigim olmadı anne...
Ne özgürce sevebildim,
Ne sevdiğim beni sevdi...
Bir kızla resmim bile yok
Hiç uğramadı sevda
Yanıma yöreme gönlüme
İsa kadar öksüz
İsa kadar yetim
İsa kadar sahipsizim anne...
Ne tenimde bir yar eli,
Ne ruhumda merhamet...
Ben çöllerde susuz kalmış
Leylasız bir mecnunum anne...
Aşk savrulmaktı fırtınada
Yağmursuz slanmaktı,
Ağustosta üşümekti,
Aşk yapacağını bile bile ateşe uçmaktı anne!
Cayır cayır yanarken yüreğin
Gözyaşlarını içine akıtmaktı aşk
Hasratle yanmak ,yandıkca sevmekti aşk
Emek mi harcananan zamanmı
Fedakarlık mı ,sahi neydi aşk anne?