Konusu sendin hikayemin..
Ne zaman mutlu son desem adına, lâl ettin dilimi..
Karanlığın en koyusunda..
Tamda, tutunmaya çalıştığım yerden kırdın hayallerimi..
Varlığına tutsak ben..
Kendi eserimin esiriyken bile, sevdim toz konduramadığım seni..
Bilinmez denklemlerde kaybettim benliğimi..
Ruhumu ararken, semtinin sokaklarında buldum her defasında kendimi..
Yağan yağmuru farklı pencerelerden izlediğimizi düşünerek,
Aklımda kalanlarla avuttum kendimi..
Her yok oluşun başlangıcı gibi unutuyorum şimdi geçmişi..
Sahi adın neydi??
Kayıt Tarihi : 1.1.2021 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!