Sahi! Şiiri - Mümine Altay

Seni, bir gül gibi
Sineme saraydım.
Ey sevgili! O güne mi
Özeldin ve sahi?

E! Hani bitemezdin?
Kurusan da saklar idim.
Hani bir kere de bilmiştik?
Evet, hayret ki sahi!

Bana mı kuruyacaktın?
Yoksa ben mı nedendim?
Darıldın, bilemezdim.
Ama anladım ki sahi.

Ne sen çık gel
Ne ben öderim bedel.
Ama demekle bitti mı?
Öyle bir bedel ki en sahi.

Gülleri çok severim ben.
Niye sevmeyeyim, neden?
Kurudu bitti bir beden.
Acı olsa da anladım, sahi.

Gönül gönül dillenme;
Tomurcuklarından güllenme.
O dal uzamasın işte!
Niye açtın ki sahi?

"Gel." desem, gelme.
Yollarda adım derme.
Neye yaradı vuslat?
Çek git artık sahi!

Bir ben Bir sen
Tomurcuklarından esen...
Can, nerede şimdi?
Terketmiş, sanırım, sahi..

(17.12.2014)