Düşünüyor yine…
O’na bu vakti verene şükrediyorum ben de.
Meraktan ölecek ilk kişi olmadan,
“Sahi” diyor, biliyorum bir soru gelecek arkadan.
Adım gibi emindim bundan, sahi neydi benim adım?
En son “İstanbul”du, hatırladım.
Ne şiirler yazıldı adıma, ne şarkılar bestelendi güfte güfte
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta