Saheste Şiiri - Gassan Satar

Nerden esti bilmem
Saheste dustu aklima
Mahallemizin en guzel kizi
Guzelligi dillere destan saheste
Pek nazenin
Pek aheste atardi adamlarini
Pek sekerdi sesi
Konustumu cicekler acardi mahallemizde
Ceylan gozlu bir kizdi saheste
Bý r bakisi ile yurekleri yakardi
Butun mahallenin cocuklari
Delikanlilari asikti sahesteye
Ama sahestreye asik olmak yurek isi
Cesaret isi kendini ona layik gormek
Saheste bir gul bahcesi
Dalda sakiyan bulbul
Saheste bir serin pinar
Bir deli sellale
Saheste bir ahu
Bir ceylan yavrusu
Sahesteyi sevmek yurek isi
Cesaret isi yaklasmak sahesteye
Saheste aska ac
Saheste kendisine uzanacak bir ele ozlemli oysa
Saheste bir gul cicegi
Koklanmaya hasret
Bir gul yapragi oksanmaya coskulu
Ama sahesteye yaklasmak cesaret isi
Yurek dayanmaz bu sevdaya
Bir gun tasindi mahalleden saheste
Gozlerinde bir kirginlik
Yuzunde sevilmemeye
Aska tatmamaya ofke
Ilktir delikanlilari mahallenin boyunlari bukuk
Ilktir pismanlik var yureklerde
Ama saheste gidiyor iste
Yillar sonra duyduk
Saheste bir kotuye gelin olmus
Saheste aski tatmamis
Saheste yureginde binbir ask piriltisi
Gommus kendini kendine
Saheste mahallemize kirgin
Korkak yureklere ofkeli hala
Saheste bir nazli ceylan
Avlanmis su basinda
Suyun tadini almadan
Saheste bir kus yavrusu
Vurulmus kanadindan
Ucmayi ogrenmemis yuregi ile gommus kendini kendine
Saheste yorgun
Saheste guzelligine dusman
Kotu talihidir saheste butun guzellerin
Saheste guzelliginin kelepcelisi
Saheste dunyaya kusmus
Saheste kotuye vermis kendini
Gommus kendini kendi icinde
Bir askin ozlemi ile yanip tutusur
Mahallemizin en guzel kiziydi saheste
Binlerce sahesteden biri belki sonsuz mahallelerin