Şahane Şiiri - Özge Özgen

Ellerimde döllenen şiirleri
satır sonuna kıvırıp aldığım günden beri
Kapı önündeki fesleğenleri
daha çok sevmeye başladım

Saç diplerime sürdüğüm boyalar
yüzüme düşerken
Doğum sancısı gibi gördüğüm
o evden
rengi solmuş kelebekler çıkıyor içimden
Göğsüme düşen gölgeler ifşa oluyor

Hayat ki, zaman aşımına uğramış bir zencefil saflığında
uyutuyor dizlerinde bizi

Papatyalar yalandan ağlıyor, mesala
Bir ihtimal kamburu çıkıyor bahçedeki orkidelerin
Dal kırılıyor gövdesinden
yaprak yere düşüyor
Güvercinler kaş çatıyor saksıdaki çiçeklere

Ben dışında herşey şahane!

Özge Özgen