Sahanda sızı Şiiri - Mehmet Akif Şenel

Bir hıçkırık saplanıyordu, ansızın
Kırık bir hançerin ihanetinde
Göğsümde ağrıydı sinsice
Gülücüklerim ağlıyordu
Canlı cansız telaşe, bilmişti
Sıkıntının küreklerini çekiştiriyordu
Duvarlar paralanıyordu akıl tavanında
Secda yollarına ip çekmişti
Dönüşlerini takip ediyordu yanılgılar
Yolunun başı vardı
Güzel gözlerde avutuyordu
Her dönüşünün ayrılık şarkılarını
Nennisiz beşikten düşmüştü
Nalları üşümüş sıpa gibiydi anırtılı sözleri
Yağmurlu gecelere
Çakan şimşeğe rağmendi yazdıkları
Rüzgara gönül vermiş alaca bir yelken gibi
Kendi derdinde bi-çareydi
Erken bir yolun
karanlık başının geçindeydi
Nereye gömüldüğü bilinmeyen
yağmalanmış kemiğiydi aradığı
Her hüsranın sevinciydi
Sonuna bağdaş kurmuştu
Astarını çekiştiriyordu ceketinin
Yağmurun sulandırdığı burnuydu çektiği
Gözyaşlarına saklanmıştı gökyüzü
Avuntulara sulu sitemiydi
Uzun saçlara meze olmuştu

Saklanmayacaktı işte
Ne kadar sayarlarsa saysınlardı
Görsünlerdi...

Genc_Sair