Sönmüyor ışık
Uzakta görüyorum
Gözlüklerim temiz
Duygularım karmakarışık
Her geçen gün daha da batıyorum
Ama sorun bende
Neyse sorun ben de
Ondanım
Onlardanım
O günden sonra
Son olduğunu bilmeliydim
Son bir kere sarılsaydım
Son günüm
Son bir kere düşünseydim
Bir daha olmayacağını
O sahaflardaki
İçindeki şiirler kadar
Uzak
Bırakabilir miydim bile bile
Telefonun öteki ucunda
O tozlanmış kitapların
Sahte hissettirecek
Bir süreç
Sürmeyecek
Bir son
Elbet bize de gelecek
Kayıt Tarihi : 4.3.2025 22:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!