Sahaflarda Bin Azap Şiiri - Oğuz Ateş

sahaflarda…azaplı külliyenin küflenen sayfasında;
Kudurmuş bir vesvesenin zuhretmesiydim.
ciltlenmiş küfürlerin iblis ablukasında….
Kiramen Katibin'in mührü taksiratımla, nakşolurken
bu cenabet şakkıma.. hem evliya cübbeleri hem karizma sarıklar;
müşfikane kanatlarla alnımı sıvazlamaz..
Öyle ki elma sanıp kemirsem yerkabuğunu
yeryüzü tekerrüren cürmümle başlayacak!
Oysa ki kapılmadım cezbesine yılan Perçemlerinin
şerik de çıkmadım ki haşa! o kutsanmış cüzlerde
isyanına iblisin...perçemime sıvanmış şeddeli vesveseyle
karabasandır orda korkutucu zulmetim
zehirli alkolün anason aksanıyla,
kudurmuş marazlardan akar lanetli şiir
raptolmuştur cezbesi alnıma kibirlerin
ve mescidlerin mihrabından şehadetsiz
geçerken; ayartıcı hayvanlığı katranlı
küfürlerin…. Ben İltihapla çiçeklendim cenderesinde kibrin
korkunç batakhanede sapıtmış kavimlerle
Helakın o sapkın tapınağındayken birden;
Tırpanlarla inerdi damarıma intikam
Sayhalarla kopardı dalgakıran şakkımda
Katlimin müsebbibi yıldırımlı bin tufan

ben azaplarla uyanıp fitnefücur kabusdan
cinnet karnavalının çürük matinesine
depresyonun kasvetli dövmesiyle geçtim
engereğin şizoide zerkettiği zehirle
karabasan esvabını giydim melankolinin…
alnımda mühürlenmiş tarantula dövmesi
ruhumda damgalanmış engereğin zehiri
ile çıktım trarikatlıdervişlerin zikrinden;
örümceğin ördüğü ağın cenderesinde
parçalandım şizoidce intihar replikleriyle
kanlı döllerimi rahimlerden kusarken
kordonuyla boğulan müntehir cenin gibi
kaldım dehlizinde o korkunç rahimlerin
tam mescidlerin mihrabında muştulanacakken ben
iğrençlik esvabını melankolik küfürle
fitnefücur gövdeye giyindirdim bilinsin!

ben alkolün kaynayan bataklığından
Çıkıp mezarlıkta putların gömülmesiyim..