Sahaf Şiiri - Adem Tok

Çiçeklerden yasemini severim
Mavide unutulmuş Denizleri
Kırlangıçlar yağmura doyduğunda
Gözlerinde ki ayracı
Ve
Kitaplardan en çok seni

Bilmediğin bir ışığın altında duracak
Dokunmadığın bir sıcaklığa erişeceğim
Hiç o kadar yorulmayacaksın
Dolaştıkça merdivenlerini raflarımın

Gökte yürüyen bir bulutum, belki bir şimşek
Ve dolu olurum bazen ve eserim
Yerde karıştığım nehirlerden
Durmadan akarım hareket ettikçe evren
Ve bulurum yolumu
Bir çığır açarım bazen
Bazen düşerim taş olur enerjimin tükendiği yere
Zamana karışırım çekinmem yabancı bir dilden
Güvenim tam , gücüm sevgi ve inancım sonsuz
Bir yanardağ gibidir kararım
Ben kendisiyim hayatın !..