Şahadet... Şiiri - Ulvi Ziya

Tüm insanlar; üryan doğar, din îmân kuşanırdı...
Kötülük Cehennem'di; hem korkar, hem üşenirdi...
Allah'ı reddedenler, canavar olup çıktılar;
Kanıbozuklar olmasa, huzurlu yaşanırdı...

İnsanlıktan çıkmışlar; ''Allah'ı yendik'', diyorlar...
''Allah fakir, biz zenginiz ''; diye, söz ediyorlar...
Bir sürü kudurmuş çakalı, alıp güdüyorlar...
Azan bulur belâsını, bu ne hikmetli bir söz;
Azanlar, târihe borcu, leş olup ödüyorlar...

VATAN'ı için ölenler; ŞEHİTTİR, Allah diyor...
Her bir yiğit, seve seve, görevine gidiyor...
Gâye gazilik ama, şehitlik de var kaderde;
Şehitin canı CENNET'te, çakalınki hederde;
Şehit, akan kanıyla, soyuna duâ ediyor...