Çatlak dudağıma verdiğin buse,
Ölüm döşeğimde can gibi gelir.
Sevdiğim deyip de sarılman bana,
Damardan verilen kan gibi gelir.
İstemem sen varken dünya malını,
Unuttum diyorken mah cemalini,
Tozlu bir resminle karşıma çıktın.
Onbeş yıl anmadım adını ama,
Kızımda isminle karşıma çıktın.
Derler ya “her derde devadır zaman”,
Usandım, sıkıldım senin sevginden,
Uzatma gel artık çok geç olmadan,
Gel ki sevineyim bir çocuk gibi,
Gel gönlüm nefretle kinle dolmadan.
Kaç aydır görmedim, güzel yüzünü,
Bir kere sevdaya düşmesin gönül,
Ne baharı arar ne kışı arar.
Yüzünü görünce doyarsın sanki,
Ne ekmeği arar ne aşı arar.
Güzellik aranmaz önemsiz yüzü,
Ermeden ölürsem o zalim yare,
Senden başka yari olmadı deyin.
Aşkınla yaşadı aşkınla öldü,
Sen gittin gideli gülmedi deyin
Bazı zaman evden barktan kopardı,
Arama bulmazsın benim izimi
Beni bıraktığın yerde değilim.
Hem çoktan kaçırdın sen o treni
Yolculuk başladı, garda değilim.
Gururun, kalbine vermedi aman,
Hep hasret çektirdin, bilmem sefanı,
Böyle bir sevdaya girişmem daha.
Kapattım gönlümü, çekmem cefanı,
Ben aşka darıldım, barışmam daha.
Her türlü çileyi boynuma takıp,
Madem gideceksin, dur demem geri,
Son defa yüzüme bak da öyle git,
Demek kararlısın, ağlama bari,
Gözünden yaşları dökte öyle git.
“Biraz gül” diyorsun, nasıl güleyim?
Seni ilk gördüğüm o günden beri,
Başkası aklıma gelmiyor gülüm,
Yaşları kurumaz olan gözlerim,
Senden başkasına gülmüyor gülüm.
Hasretin çekilmez, sevdan çekilmez,
Ararım bulunmaz izin yollarda,
Sen yoksan bu şehir dar bana gülüm,
Kalmadı bakmadık bir köşe bile,
Hiç değilse bir ışık ver bana gülüm.
Bu kalbim peşinde koştu, yılmadı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!