Akşam çökünce üstüme
Burukluk kaplıyor bedenimi
Sırdaşım oluyor yıldızlar
Başlıyor yalnızlık senfonisi
Ilık bir sonbahar akşamında
Hasretlerine hasret ekleniyor
Biz hayatı çok severiz,
Pek yakındır seferimiz,
Ahiretten vazgeçeriz,
Üç beş günlük dünya için.
Ölüm bize uzak gibi,
Hayatımın tüm renkleri, papatya çiçeğim
Pembe hayallerim, ebedi kalp sahibim
Sarmaş dolaş yüreğimin en güzide misafiri
Usul usul gel bana, vazgeçilmez düşlerin le
Dermanım, canım, her şeyim isen
Evvelim de ahirim de tek sevdiğim olursun...
Adam olmak
Güzel elbiseler giymek mi?
Yoksa;
Hayata sevgiyle bakmak,
Yüreğini gerçek sevdalara vermek mi?
Melek huylu insanlar var
Vefa yüklü hayvanlar var
Şeytan tüylü olanlar var
Sözlerinden cayanlar var
Gri renkli görenler var
Sevda dolu bardağı verin ona
Yönelsin yüce Allah’ın nuruna
Umutların yeşerdiği zamanda
Sevgi yok olmasın okyanuslarda…
Ayrılık sevdaya çok ağır geliyor
Göçmen kuşlar bile terki diyar ediyor
Aradaki yollar hasretlikten ağlıyor
Özlemlerin acısı sızlarken yüreklerde
Ağıt gibi sesler çınlıyor kulaklarda
Unutuluyor gözler, o güzelim sözler
Güzelliği gösterenden
Bağışlanmak istiyorum
Günah olan herkeslerden
Uzaklaşmak istiyorum…19.03.2014
Benliği kaplayan korkular büyüdükçe büyür
Kaybetme endişesi sarıp sarmalar
Sonra başkalaşım sıçrar damarlara
Aşılmaz dağ gibi engeller çıkar önüne
Ayrılıklardan korkanlar şaşırır yönünü
Yıldırım düşer ocaklara ve şimşekler çakar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!