Şah Ve Mat Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Bu şiirimi;
Elektriklerin kesik olduğu
bir öğlen vakti,
lokanta yemek listeleri arkasına,
soğuk bir ofiste
masamın başında,
ocağın beşinde yazıyorum.

Kimi zaman da
kendi kendime kızıyorum.
Neden ben buradayım diye.
Bir koruda kavak değilim de
bir insanım iki bin yedide.

Elli senelik bir varlığım
doğmuşum Eylülde.
Gerze’de.
Öleceğim kesin ama;
(Allah geçinden versin)
Bilmem ki nerede?

İki arada bir derede olmasında,
Sakin sakin evimde,
mekan değiştirmeliyim
senin ellerinde.

Usulca zamanı geldiğinde,
bütün işlerimi bitirip de,
kader şah dediğinde
ve ölmek;
M.A.T olmak kadar
elzem bence.