Şah - Mat Şiiri - Tamer Üreyil

İmlasız cümleler geceliyor içimi
Bakışlarındaki MAT'lığı ısıtamıyor dilim,
SUSUYORUM! ! !

Kana kana konuşamam artık...

Geçmişin, ertelerken geleceği,
Acele bir ben yok sonrasına..

Yarın, yarın yarı yarıya yarım kalacak! !
Panzehiri yok!
Umudu ağuluyor darasız dilin..

Sahafı insan,
Şah'ı sevgili aşkın..
Yokluğuna dönülmez!
Matemi yok!

Terazisiz takviminden,
kopardığın her yaprak,
yeni bir günü götürürken;
Kaç yürek sedefi altın kakmalı hançerinle ŞAH?
Kaçıncı bakışın bu böyle MAT?
Bu kaçıncı firarın kendine? ?
Ertelenmiş geleceğe?

Savrulan küllerinin kokusu sarıyor etimi,
Su verdin Dağlanmış fikrime,
Ki gidişin soğuk bir metal gibi
Çelik duygularla uğurlansın...

Tem(y) izi yok aşkın!
Matemi yok!
Bu ibrasız yangının..

Arala içini gidiyorum!
Paslı bir ben çıkıyorum çatlaklarından,
Ki hiç bir şey içinde kalmasın,

Ne ŞAH,
Ne de MAT! ! ..