Şah-ı Gül Şiiri - Yusuf Torunoğlu

Sevilenlerin en sevimlisi yâr
İlham-ı bülbül,ve şah-ı gülsün
Kimin senin kadar bir seveni var
Sultan-ı kalp ve de tacı gönülsün
Gül gülüşüne bir tek kılsam nazar
Mahzun kalbim daha ne denli gülsün

Seni ben hakkıyla sevemedim ki
Bulamadım seni yoksun, kayıpsın
Gönlüm sonbaharı yaşar mademki
Rabbim beni solmuş bir yaprak yapsın
Ve savursun çöle, kim bilir belki
Sen de çöl,çöl gezen gerçek serapsın

Olsaydım aşkına layık bir aşık
Hayalin gitmezdi gözüm önünden
Fakat seni sevdim yalnız, bu açık
Gayrısını ağyar bildim bütünden
Kokuna hasretim şah-ı gül, artık
Gelde kurtar beni sensiz sürgünden

Bir örümcek kadar olamadım, ah
Hemen önünde sedd olsaydım canla
Bir güvercin dahi aşkına agâh
Nasıl yanmam sana ben heyecanla
Yandım ey şah-ı gül ve ey gül-ü şah!
Koyma beni nalan, ahu figanla