Şah Hatayi Şiirleri - Şair Şah Hatayi

Usul erkan bilmez nadan elinden
Usul ağlar erkan ağlar yol ağlar
Bülbülün figanı gonca gülünden
Bülbül ağlar diken ağlar gül ağlar

Kamil olanların bellidir yeri

Vardım kırklar yaylasına
Gel berü hey can dediler
Yüz sürdüm ayaklarına
Gir işte meydan dediler

Kırklar bir yerde durdular

Vücudum şehrine girdim o şehri pur ziya gördüm
Velayet ilmine erdim aceb nur-i Huda gördüm

Şeriat şartını bildim tarikat yoluna geldim
Hakikat bahrine daldım Ali-yel Murtaza gödüm

Vücûdum şehrin seyr edüb gezerim
Didar ile mahabbete aşk olsun
Hemen bir nesnede kaldı nazarım
Didar ile mahabbete aşk olsun

Aşkın cûş eyledi geçti serimden

Yakın bil ebced-i burhan Ali'dir
Beyan-ı tevhid ü Kur'an Ali'dir

Muhemmed Mi´raca vardığı gece
Kapıda gördüğü arslan Ali'dir

Yaradan ne güzel buyruk buyurmuş
Gelin hey erenler edin niyazı
Muhammed buyruğu bize duyurmuş
Gelin hey erenler edin niyazı

Niyaz etmek imiş her işin başı

Yemen ellerinden beri gelirken
Turnalar Ali'yi görmediniz mi
Yer gök inileyip zarı kılırken
Turnalar Ali'yi görmediniz mi

Şahım Hayber kalasını yıkarken

Yer yoğ iken gök yoğ iken ta ezelden var idim
Gevherin yek danesinden ileru pergar idim

(Yer ve göğün varolmasından önce ben vardım
Tek cevher tanesinden çıkmış dönen bir pergel idim.)

Yine mihmân gördüm gönlüm şâd oldu
Mihmânlar siz bize safâ geldiniz
Kar kış yağar iken bahar yaz oldu
Mihmânlar siz bize safâ geldiniz

Misâfir aşk kapusunun dilidir

Yol yüğrüktür her sofuyla tutulmaz
Müşteri olmazsa gevher satılmaz
Ekmek yedirmekle hakka yetilmez
Hakk'a yarar doğru kul olmayınca

Niceler gelirde tasvire bakar