Çürük Kan Şiiri - Tahir Sadi

Alevdir, titreyen olsun diye yaratıldı
Şeytanın gözüne ve kibrine düşmanım
Kargalara korku yok göklerden emin uyuyor
Kederimi kalbime giyinip yürürüm
Elimde bir el ve her yanım kendim dolu
Kadınım kokar ıssızlığım,
Bir düş gördüm, Allah neresinde bilmiyorum
Kadınımın ellerinde ölümsüz kızlığı
Uzakta beklenen ben cennete bakındım
Uzağındayım saadetin oralar bensiz
Avucumda kan çürükleri
Utanıyorum oysa yaşamaya gecikmişim
Söylemiyorum selamı ya da elvedayı
Vesvese meleklere sıçramış
Nurdan bir pınar kitabesinde köz kokusu
Yılların sokağında kayıp uykusuz şairim
Sancısı bastırılmaz günahımın
Meraklısıyım bu kin kimden kime ve niçin
Rahmim yok cehennemi neremden doğuracağım
Her yere gömülmez aşk vebali ağır
Cenazelere katılmıyor artık peygamberler
Döşeğime damlıyor göz parçalarım
Kalp niçin taze ve kan neden çürür
Kastım canıma katilim benden uzak değil
Atımın bacaklarını rüzgarlar koparmış
Beni yeryüzüne bırakan yanımda ol
Kederime yakışan isyanlar adayacağım
En yürekli şeytanın gırtlağına talibim
Yeryüzünü tanımam, mahşer az ötede
Bir şah damar meselesi bu kanımda ölen kızım