Şah Beyitler-9 Şiiri - Nihat Malkoç

KELÂM

Hakk’ın tercümanıdır, kelâm ruhun ilâcı
Toyun dilinde diken, zehirden daha acı

VERA

Vera ruhun sükûnu, anahtarı takvanın
Allah görüyor bizi, lüzumu yok şekvanın

RUHUN KANATLANIŞI

Kanatlandı ruh tenden, konacak yer arar can
Ömür erdi kemâle, ne kadar yanarsan yan!...

KALP SEVMEKLE KOCAMAZ

Sevgi ruhun ilâcı, her derdime dermandır
Kalp sevmekle kocamaz, her gönül bir ummandır

ÜMMET

Her telden bir ses çıkar, ruhuma kasvet çöker
Ümmetin zilletinden gözlerim kan yaş döker

MAHLÛKATIN ÖZNESİ

Kâinat ağacının meyvesi insanoğlu
Mahlûkatın öznesi, nüvesi insanoğlu

KİMSESİZ KİMSE

İhtiras yay misali, nefret paslı bir oktur
Hakk kimsenin sahibi, kimsesiz kimse yoktur

SIRASI DEĞİL YE'SİN!

Taş mı kesildin heyhat, niçin duyulmaz sesin?
Müslüman ümitvârdır, sırası değil ye'sin!

SARI BİR LEKE

Göklerin boşluğunda güneş sarı bir leke
Kalp merhametin üssü, akıl büyük meleke