ARASAT
Derdin ilacı zaman, sermayemiz vakittir
İman denilen cevher, arasatta nakittir
ZAVALLI
Kendini ne sanırsın, bir zavallı beşersin
Tut düşenin elinden, bir gün sen de düşersin
HAYAT
Uhrevî hazlar taze, dünyevi hazlar bayat
Doğarken ölür insan, ölürken başlar hayat
BAHANE
Akıl darağacında, ihtiraslar divane…
Kul eceliyle ölür, hastalıklar bahane
VUSLAT
Hasret çıra misali, köz gibi yanar durur
Doğar vuslat güneşi; gözyaşlarımız kurur
Kayıt Tarihi : 12.7.2019 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!