GÖZLER
Gözleriyle konuşur bazen susunca insan
Gözlerin tılsımına muktedir değil lisan
ŞEHRİN ÖLÜSÜ
Bu şehrin ölüsünü sırtımda taşıyorum
Gölgeme çelme takıp zamanı aşıyorum
BOŞLUK
Dört duvar arasında fark etmezsin kuşluğu
Hiçbir şey dolduramaz içindeki boşluğu
SEHPA DEVRİLİNCE
Ayışığı damlarken düşlerim kundaklanır
Sehpa devrildiğinde mahkûm, suçtan aklanır
TASALANMA
Gül yüzlü bakışında evrenin nabzı atar
Tasalanma ey gönül, gün doğmak için batar! ...
Kayıt Tarihi : 27.1.2010 00:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihat Malkoç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/27/sah-beyitler-59.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!