Şah Beyitler-10 Şiiri - Nihat Malkoç

EŞREF-İ MAHLÛKAT

Gerçeği görmüyorsun, gözüne inmiş perde
Ey eşref-i mahlûkat, gölgen sürünür yerde!...

NE DİYE

İşi gücü bırakmış, hayaller kuruyorsun
Yollar seni bekliyor, ne diye duruyorsun?

TAŞ BAĞLAMAK

Bugüne ağıt yakar Fatihlerim, çağlarım…
Düşman gülmesin diye bağrıma taş bağlarım

VİCDANLAR

Vicdanlar sağırlaşmış, bir hoş seda gelmiyor
Tanzimat’tan bu yana Türk’ün yüzü gülmüyor

ZEHİRLİ BAL

Şifa diye sundular Türk’e zehirli balı
Büküvermiş boynunu mahzun hilâlin al’ı

UYRUKSUZ KÖLE

Milliyetim yok benim, uyruksuz bir köleyim
İzin ver kader usta, bir kez de ben güleyim

YORULMAK

Yüreğiyle yürüyen, yorulmak nedir bilmez
Hakikati konuşan, kırılmak nedir bilmez

HÜNER

Gözde değildir hüner, gözün üstünde göz var
Sözde değildir hüner, sözün üstünde söz var

ZAFERİ ERTELEDİK

Zannetme ki yenildik, zaferi erteledik
Hakikat kumaşıyla yalanı perdeledik