Şah Şiiri - Mesut Solak

Kimsin, Nesin Sen, tanıyanın bilenin var mıdır
Can taşıyanın seni yaşamaması ar mıdır

Nesin, melek misin şeytan mısın yoksa ins misin
Her yerde nişanelerin duman mısın sis misin

Neresidir yerin? Gönüllerde kalplerde misin
Canda, cananda, cudide ya da alplerde misin

Ressamların fırçasının meçhul suretlisi
Arıyorum yıllardır seni arzın en kudretlisi

Yaşın hayli fazlaymış Ademde buldum izini
Oğlu Kabille, Ademe dövdürmüşsün dizini

İnsanlar doğuştan sana gönüllü olmuş nefer
Yeter ki düzenle bir gönle girmek için sefer

Gönüller meskenin istersen kurarsın tahtını
İster kötü ister güzel eylersin bahtını

Sensizlik azap olmuş yokluğunsa devr-i fetret
Kırdığın gönüllerde olmuşsun acı kin nefret

Seni yaşayanda feryatsın yaşamayanda heyhat
Düşünce gönle gezdirirsin onu serhat serhat

Ateşin ile mum gibi eritir söndürürsün
Pervane gibi Mevlana misali döndürürsün

Yönler senindir kuzey güney doğu batı sol sağ
Döndürürsün her yöne kurunca gönül ile bağ

Kul eylersin kendine köleyi de kralı da
Bal eylersin çiçeği efsunladığın arıda

Sığamazsın dünyaya dar gelir sana kainat
Kafes misali göğse sığarsın kendine inat

Bakışlar ki barınağındır gözler ki silahın
Gönül pazarında vardır illa ki bir siftahın

Gizliden gizliye Ya gönül alırsın ya da ah
Gönül oynunda Şah denip mat edilemeyen Şah