Sağol Şiiri - Murat Polat 2

Bir yandan ağlarken düşündüm
Benim yazdıklarımdan,
Benim söylediklerimden
Daha fazla, daha sevecen,
Daha umut vaat eden
Sözler yoktu!
Konuk Ferdi babaydı
Devletin sahnesinde.
Benim tarzımdı...
Yada ben onların!

İnsanlar coşkuyla alkışlarken düşündüm
Benim söylediklerim niye deli saçması?

İnsan hepmi güler, gülmeli?
Olamazmı hiç hüzün ve hasret
Olamazmı bazılarında hep acı,
Keder ve bekleyiş...

Bu insanlar derttende anlarlar
Hasret ve beklemenin ne olduğunuda
Tamam hayat bir eğlence kimine
Bizlerde hayatın hüzünlü yüzü
O kadar...

Sağol Ferdi baba
Bana moral verdiğin için! ! !
Bilsen uzaklarda kimler ağlıyor...

Kasım 2006