Sağol Şiiri - Mestan Atcalıoğlu

SAĞOL

Seksen beşinci dönüşünü,
Talep ediyordu babaannem,
Rumi saymana göre, güneşten.
Eskiydi mayası, toprağı.
Aslıda, örfü de katıksızdı.
Hamuru da yoğunlaştırılmış.
Veysel’i sayıklıyor,
Çok seviyordu, şu aralar.
İki kapılı hanın,
Uzun ince sonunu.
Hanende çığırıyordu,
Babaannem;
Kafasını, bedenini,
Bir sağ,
Bir sol,
Üslup ediniyordu,
Gözlerini kapayarak.
Türküye son verilirken,
Sağ ol oğlum, diyordu,
Duyamadığını fark ederek.
Sonra yorgun bedenini,
Öğle kestirmesine teslim ediyor,
Fark ettirmeme çabasıyla,
Duvara dönüyordu yüzünü,
Hamuruna su sızdırıyordu,
Damla damla bedeninden.
Önce Veysel’i anlar oldum,
Sonra,
Babaannemi!

15.06.2004