Evet, biz bilmekten çok inanan insanlardık.
Hayâtın değeri ve önemi ancak o inanç çerçevesindeydi.
Bir bakıma, onsuz hiçbir değeri yoktu ve bundan dolayı içimizde kaynayan delikanlılığın bütün zorlamalarını reddeder gibiydik.
Gençtik. Kanımız kaynıyordu. Çivi gibi aslanlardık. Taşı sıksa, suyunu çıkaracaklarımız az değildi.
Erkeksek, erkek gibiydik, bu doğru; ama, çağını yaşamayan, yaşayamayan erkeklerdendik.
Gençliğimizi, gençlik heveslerimizi, hayâtı doyasıya içme arzûmuzu, bir başka bahâra mı, başk
..........
..........
Kayıt Tarihi : 16.11.2021 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!