Benim,
Sadece benim,
Çiçeğim!
Terleyen avuçlarında,
Yok olan,yalnızca
Ellerim değildi,
İnan..
Biliyorsun,
Gözlerinin içinde de
Ruhum vardı..
Korkularını tanıyordum...
En son,
Dudağımı ve ruhumu,
Alıp gittiğinde,
Asıl korkunun,
Senden içeri bir sen olduğunu,
Ne güzelde anlattın..
Bir hoşçakal bile diyemeden..
Kaçar gibi,
Yürüdün gittin..
Sağlık olsun,
Birtanem..
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 23.6.2008 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bazen biz inanmasakta, bazı şeyler kafamıza vurula vurula,gözümüze sokula sokula,geçte olsa kabullensin diye yüreğimiz,birileri tarafndan öyle güzel anlatılırki..İstediğimiz kadar kabullenmeyelim..gerçekleşen bir olgu vardır..Yıllar içinde bizimde kabulleneceğimiz..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!