Hastalar var, derdiyle kıvranır,
Şifa bekler, zamana boyun eğer,
Doktorlar var, gayretle yoğrulmuş,
Her nabızda bir umut arar, didinir.
Bitmeyen geceler var odalarda,
Sessizliği yırtan soluklar yankılanır,
Vizite saati yaklaşırken hafif bir telaş,
Her adımda umut, her durakta niyaz.
Refakatçiler var, bir gözü saatte,
Bir gözü hastasında, titrek ve nöbette,
Yastığa değil, duaya yaslanır geceleri,
Unutur uykuyu, unutur kendi derdini.
Eş, dost gelir, bir selam, bir tebessüm,
Gönülden bir “geçmiş olsun” yeter bazen,
Bir karton bardak çay, bir tatlı cümle,
Şifadan evvel dokunur kalbe.
Ve anladım ki dostum, bu fani dünyada
Ne mal kalır, ne şöhret, ne de paye,
Hepsi bir yana, sıhhat bir yana,
Gidince anlaşılır, en büyük sermaye.
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 08:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fani dünyada en büyük sermayenin sağlık olduğunu, gece gündüz hastane koridorlarında bekleyenlerin hayatında anladım.
