Fırtınaya tutulmuş yaprak misali
Oradan oraya Uçup giden benim
Dindirmez acı, sunulan meyler
Sanki bin yıldır sarhoş gibiyim
Hayatıma girdin perişan oldum
Kendimi aradım sende buldum
Uğruna hayatım talan ettim
Sanki virane göçük gibiyim
Depremler yikamazdı sağlamdı temelim
Bir tek sen oldun canda emelim
Söylesene sensiz ne eder suretim
Sanki biçare kalmış kullar gibiyim
Yolumda rüzgâr sen olup estikçe
Ömrüm kendime ağır geldikçe
Ruh bile halime isyan ettikçe
Sanki kabirsiz ölü gibiyim
Kilitledim hanemi kimse giremez
Yüzümü senden başkası güldüremez
Elim ayağım artık beni dinlemez
Sanki uzuvlar isyanda gibiyim
Gel diyemem dilim varmaz söze
Git dedim evet aslında gizlice
İçten içe kal demekti kendimce
Sanki ne ettiğimi bilmez gibiyim
Görme gönlümün biçare halini
Dünya görmesin başka zalimi
Yeter yerle bir ettin sevenini
Sanki aşk bilmezi sevmiş gibiyim
Nedir bu tavrın anlamaz beni
Anlam ,sende kaybetti değerini
Bir zaman mesken tuttun beni
Sanki kiracın değil gibiyim
Ali Tipi
Kayıt Tarihi : 28.1.2024 02:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!