Cumhuriyet Marşı çalıyor sazım;
Seven yoldaşların dilindeyim ben.
Sömürü düzenden bu sancım, sızım;
Emekçi yoldaşın halındayım ben.
Vursun dizlerini, titresin toprak;
Sarsılsın ağaçlar, dökülsün yaprak.
Özgürlük Marşıyla nâra atarak,
Yürüyen yoldaşın kolundayım ben.
Devrim şehidinin yattığı yere,
Sömürü düzenin battığı yere,
Sınıf savaşının gittiği yere,
Yürekli yiğidin solundayım ben.
Sağlam Cumhuriyet yapısı kale,
Çırpınsın namertler yapamaz hile.
Turanî tek bir fert kalsa da bile,
O büyük Önder’in yolundayım ben.
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!