beş sevindim on üzüldüm
onla yürüdügüm yollara tek başıma yürüdüm
eskiden bembeyazlarla dolu bir ışıktım şimdi ise söndüm
ben bu devirin modernliginde eski kafamla kördüm
birden çok öldüm kimse görmedi
bu agzım dilim kekeledi söyleyemedi;
herşeyin yalan oldugunu geçici dünyada
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta